wtorek, 26 czerwca 2018

Jak to jest nie być człowiekiem

Jak to jest być duszą
Pozbawioną ciała
Jak to jest nie widzieć krat
Jak śnić bez spania
Jak idąc ulicą jesiennym wieczorem
I widząc kobietę leżącą na ziemi
Nie podejść
Nie opróżnić kieszeni

3 komentarze:

  1. Naszła mnie dziwna nostalgia za czasami, gdy prowadziłam własnego bloga i ogólnie rzecz biorąc, kręciłam się w tym małym światku znanym jako blogosfera. Z ciekawości zajrzałam na swoje stare wypociny, gdzie kiedyś umieściłam spis blogów, które czytałam - jakież było moje zdziwienie, gdy kliknęłam w Twój sennik i zobaczyłam, że nadal tworzysz! Szczerze mówiąc, wywołało to uśmiech na mojej twarzy, ponieważ jeszcze nie tak dawno uważałam Cię za niezwykle utalentowaną osobę (w tym miejscu przepraszam, że prawdopodobnie piszę o tym pierwszy raz). Miło zobaczyć żywe wspomnienie.
    Dziękuję za te uczucie, choć może błahe. Życzę Ci wszystkiego co najlepsze i by tworzenie sprawiało Ci radość jeszcze na długi czas.

    Aroosa

    OdpowiedzUsuń
  2. https://we.tl/t-MGjEL28RTL

    OdpowiedzUsuń
  3. https://we.tl/t-9ahu7DXba6

    OdpowiedzUsuń

Ludzie sami w sobie są nadzieją.