niedziela, 10 stycznia 2016

I padłem na

I padłem na
twarz,
kolana
i beton.

I przełknąłem
kłamstwa,
gorycz
i stek.


o
Etykiety:

2 komentarze:

  1. Unknown11 stycznia 2016 22:18

    Rekord.

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy12 stycznia 2016 21:37

    Kilka wersów i skłania do refleksji (może bardziej do przyznania racji). Chociaż czasem kilka wersów bardziej zmusza do przemyśleń niż najdłuższy wiersz.
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń

Ludzie sami w sobie są nadzieją.

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)