Skąd pomysł

 Pomysły nie spadają z nieba a szkoda ,bo czasem mamy pustkę w głowie. Łatwiej wymyślać opowiadanie  gdy ma się jakiś narzucony temat. Spróbowałam więc nowej (dla mnie) techniki. Na kartkach zapisałam rzeczowniki i wymieszałam je. Potem losowałam o czym będzie historia. Miałam słowa:pustynia ,urocze ,drzewo ,pisarka.

"Czysta Karta"

  Słońce zaczynało pojawiać się na horyzoncie zabarwiając niebo nad pustynią na urocze kolory. Pomiędzy piaskami, leżał człowiek w garniturze. Mężczyzna otworzył oczy i rozejrzał się pustym wzrokiem.Dookoła było kilka samotnych drzew i spora skała. Nie pamiętał jak się tu dostał ,ale chciał się tego dowiedzieć. Zauważył czarny plecak i otworzył go w nadziei ,że coś tam znajdzie. W środku leżała czerwona kartka papieru z napisem "przepraszam". Nagle podjechał wielki terenowy samochód i zatrzymał się przed zdezorientowanym człowiekiem. Wyskoczyła z niego kobieta ,która uśmiechnęła się tylko i przyłożyła wacik z usypiającym chemicznym świństwem do jego nosa. Facet próbował uciec, lecz ona trzymała go w żelaznym uścisku. Środek zaczął działać i na wpół przytomny człowiek został wciągnięty do wozu.
Gdy się obudził cały był obolały, huczało mu w głowie i nic nie widział. Czuł ,że ma związane ręce ,więc próbował się oswobodzić. Niestety nie udało mu się. Usłyszał skrzy pienie drzwi i poczuł jak ktoś zdejmuje mu opaskę z oczu. To była kobieta ,która go porwała. 
  -Mam na imię Anna.- powiedziała i uśmiechnęła się ,ale uśmiech był ciepły i przyjazny.-A ty jesteś Bartek
  -Bartek-Powtórzył cicho starając się przypomnieć sobie czy to prawda.
  -Tak. Myślę ,że powinnam ci wszystko teraz wytłumaczyć. Jestem pisarką i badam jak zachowują się porwani. Dostałeś ode mnie kilka leków na zapomnienie żebyś nie tęsknił do rodziny...- Bartek nie był szczególnie sprytny ,ale wiedział ,że to kłamstwa.Kiedy podniósł wymownie brew ,Anna wstała i wyszła z pokoju.
  -Czekaj!-Krzyknął. A ona zatrzymała się w progu.- A co jeśli dam ci ciekawszy temat do powieści?
  -Jaki?- spytała chodź wiedziała ,że już ją przejrzał.
  -Miłość.-Odpowiedział a ona poszła dalej. Masz rację, pomyślała. Zakochałam się w swoim bracie.