niedziela, 18 października 2015

A ja nie czuję się człowiekiem

A ja nie czuję się człowiekiem.
Nawet nie wiem, czy chciałabym go znać.
Chyba wolę stawać codziennie przed lustrem
i malować swoją nieznajomą twarz.

4 komentarze:

  1. Mocny ,.Nie musi być długi,, Jest smutny, ale takie też są w porządku .uwielbiam tą twoją poetycką szczerość, nigdy o niej nie zapominaj. <3

    OdpowiedzUsuń
  2. Niby tylko cztery linijki, a dają do myślenia. Masz talent do pisania, w szczególności wierszy. Pisz jak najwięcej, bo ja twoje wiersze kocham.
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  3. Zatkało mnie. Jak można poprzez cztery wersy zabić radość? Zrobiłaś to. Poezja ma wpływać na duszę odbiorcy. Twoja działa dokładnie w taki sposób. Dziękuję?

    http://pamietam-wczoraj.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń

Ludzie sami w sobie są nadzieją.